แหล่ง shopping
   สินค้าจากร้านค้า
สเปรย์เคลือบแก้วกราฟีน ROCKZ G HYBRID SET D เงาสุดขีด+กันน้ำ
ดูขนาดรูปภาพจริง
ลำโพง บลูทูธ Bluetooth Speaker มีไฟเธคกระพริบ HPT208
ดูขนาดรูปภาพจริง
บริษัท เอส ไรคส์ จำหน่ายเครื่องจ่ายสารละลายคลอรีนสารส้มปูนขาวจ่ายน้ำยาล้างตะกรัน
ดูขนาดรูปภาพจริง
เลนส์เสริมมือถือ รุ่น HPLQ-027 คลิปเลนส์ 0.45X Wide-angle 10X Macro-lens
ดูขนาดรูปภาพจริง
มันเส้น
ดูขนาดรูปภาพจริง
เอสไรคส์ จำหน่ายปั๊มเติมคลอรีน ปั๊มเติมสารส้ม บำบัดน้ำในสระ
ดูขนาดรูปภาพจริง
ลำโพงบลูทูธ Wireless Speaker Bluetooth ไร้สาย ถั่วเขียวมอนสเตอร์ มินิ สเตอริโอ ขนาดพกพา
ดูขนาดรูปภาพจริง
Mandelic Acid 30% ช่วยรอยสิวกับหลุมสิวหายเร็วขึ้น
ดูขนาดรูปภาพจริง
City Garden Pratumnak (ซิตี้ การ์เด้น พระตำหนัก)
ดูขนาดรูปภาพจริง
แอร์ SHAPR PR13
ดูขนาดรูปภาพจริง
Lovely : Seecon ดำ E18
ดูขนาดรูปภาพจริง
ลำโพงบลูทูธ Wireless Speaker Bluetooth ไร้สาย HPJBL สเตอริโอ ขนาดพกพา
ดูขนาดรูปภาพจริง
เครื่องไล่นกระบบไฟฟ้า BIRD PROTECT
ดูขนาดรูปภาพจริง
Olympus City Garden (โอลิมปุส ซิตี้ การ์เด้น)
ดูขนาดรูปภาพจริง
ฟิล์มกันรอย Smart Phone (รวมรุ่น) update !!! 280959
ดูขนาดรูปภาพจริง
เอมมูร่า เซซามิน งาดำ เชียงใหม่ (อย 12-1-05150-1-0105)
ดูขนาดรูปภาพจริง
น้ำยาขัดสีรถลงด้วยมือง่ายๆ Micro Compound liquid Set
ดูขนาดรูปภาพจริง
Remax Proda Power bank แบตสำรอง 30000 mAh 4USB+ของแถม3รายการ ซอง-สายชาร์ต-หัวชารต
ดูขนาดรูปภาพจริง
Lacsal Serum ลดการอุดตันของรูขุมขน พร้อมกับลดรอยแดงดำ ลดรอยคล้ำริมฝีปาก
ดูขนาดรูปภาพจริง
RJK SNAIL Natural Day Cream SPF20 PA+++ 5 ml. ครีมบำรุงเมือกหอยทาก
ดูขนาดรูปภาพจริง
Real Hair : Natural Hair Spray 50ml. 2 กล่อง(เรียวแฮร์เนเชอรัลสเปรย์)
ดูขนาดรูปภาพจริง
RJK SNAIL Natural Eye Serum 5 ml. เซรั่มเข้มข้นสำหรับบำรุงผิวรอบดวงตา
ดูขนาดรูปภาพจริง
Lifeford อายไลเนอร์ Lifeford Paris Eyeliner Hi-Precise Eye Pen
ดูขนาดรูปภาพจริง
Real Hair 4 กล่อง (เรียวแฮร์ เซรั่มปลูกคิ้ว หนวด เครา จอน)
ดูขนาดรูปภาพจริง
Inkjet Photo Sticker กระดาษอิงค์เจ็ทโฟโต้สติ๊กเกอร์
ดูขนาดรูปภาพจริง
 
เรื่องย่อละคร ตามบทโทรทัศน์
 

มนต์รักข้าวต้มมัด [ ตอนที่ 9 - 12 ]
 

จำนวนคนเข้าชม : 413 ครั้ง            update : 24/3/2009
   
   
  มนต์รักข้าวต้มมัด 9  
 โจวรู้ว่าตงฉินมาติดพันฟองดาว ก็เลยอยากมาสืบข้อมูลว่าฟองดาวเป็นใคร โจวขับรถมาที่บ้านฟองดาว แล้วอ้างว่าตงฉินให้เอาข้าวสารมาส่ง แจ่มใสกับฟองดาวงงๆ คิดว่าโจวเป็นลูกจ้าง เลยให้ยกข้าวเข้าไปใส่งในบ้าน โจวยืนอยู่ในบ้านฟองดาว พลางเดินสำรวจข้าวของต่างๆ ด้วยสีหน้าเอือมๆ
 "เฮอะ สมบัติพัสถานอะไรก็ไม่มี มีแต่ของเก่าๆ ไม่มีราคาทั้งนั้น"
 สักพักแจ่มใสเดินเข้ามา โจวเห็นเข้าก็เงียบกริบทันที แล้วบอกราคาข้าวสาร 530 บาท แจ่มใสถามว่าลดหน่อยได้ไหม โจวทำสีหน้าไม่พอใจ
 "แค่ห้าร้อยสามสิบ ยังต้องต่อกันอีกเหรอครับคุณนาย"
 "นี่ อย่ามาเรียกฉันว่าคุณนายนะ ฉันน่ะเป็นถึงผู้ดีเก่า จะมาจิกเรียกอย่างนั้นไม่ได้"
 โจวสะอึก "เอ่อ ขอโทษครับ แต่ผมคงลดให้ใม่ได้จริงๆ"
 "แต่เจ้านายเธอเค้าลดให้ฉันตลอดเลยนะ บางครั้งยังแถมให้ฟรีด้วยซ้ำ"
 โจวอึ้ง "แถมเหรอ" โจวบ่น "ไอ้ตงนะไอ้ตง" ก่อนจะหันไปหาแจ่มใส "งั้นเท่าไหร่ก็เท่านั้นละกันครับ"
 แจ่มใสยิ้มอย่างพอใจ "งั้นก็สามร้อย แล้วกันนะ จะได้อุดหนุนกันเรื่อยๆ"
 โจวยิ้มรับแหยๆ แต่ในใจแอบกัดฟันด่าตงฉิน
 ที่บ้าน ตงฉินเดินเข้ามาในบ้าน ทันใดนั้นเอง โจวก็ล็อคคอตงฉินไปนั่ง บอกว่าเขารู้ความจริงหมดแล้ว ที่ตงฉินไปจีบฟองดาว หลานสาวคุณนายสอนรำไทย ตงฉินตกใจว่าโจวรู้ได้ยังไง
 "นี่ฉันไม่ได้โง่นะเว้ย ฉันเลี้ยงแกมาตั้งแต่เกิดทำไมจะดูไม่ออกว่าแกมีพิรุธยังไง แล้วพอฉันไปเปิดตู้เสื้อผ้าแก เห็นมีแต่รูปผู้หญิงคนนั้น ฉันถึงรู้ว่าที่แท้แกไปชอบหลานสาวบ้านนั้น"
 ตงฉินอึกอัก ไม่รู้จะพูดยังไง สุดท้ายก็ยอมจำนน "ก็แล้วยังไงล่ะ ผมชอบคุณฟองดาว ไม่เห็นจะเสียหายตรงไหนเลยนี่เตี่ย"
 "ไม่ได้ แกจะไปชอบเขาได้ยังไง แหกตาดูรึเปล่าว่าบ้านนั้นจนจะตาย ขนาดข้าวสารถังเดียวยังต่อแล้วต่ออีก ดูยังไงก็สู้หนูย้งยี้ไม่ได้เลย แล้วแกยังจะไปชอบเขาอีกเหรอ"
 "แต่ผมไม่สนนี่เตี่ย เขาจะรวยจะจนมันไม่เห็นเกี่ยวกับผมเลย ผมชอบคุณฟองดาว ไม่ได้ชอบสมบัติเงินทองเขาซักหน่อย"
 "แต่ฉันไม่ชอบ แล้วฉันก็ไม่มีทางยอมรับเด็กคนนั้นเป็นลูกสะใภ้ด้วย  ไอ้ตง ฉันขอสั่งเด็ดขาดว่าห้ามแกจีบหลานสาวบ้านนั้น แล้วถ้าแกขัดคำสั่งฉัน เราได้เห็นดีกันแน่"
 ทันใดนั้นเอง กิมท้อเดินเข้ามา ถามว่าเธอได้ยินว่าใครจีบใคร ตงฉินกับโจวชะงัก โจวสีหน้าเปลี่ยนเป็นยิ้มแย้มราวกับคนละคนทันที
 "เปล่ามี๊ พอดีไอ้ตงมันอยากกินขนมจีบน่ะ ใช่มั้ย ใช่มั้ย" โจวหันไปหาตงฉิน
 ตงฉินรับมุก "ครับอาม่า ผมอยากกินทั้งขนมจีบ ซาลาเปา ฮะเก๋าเลย"
 "เหรอ งั้นอาโจว พรุ่งนี้ลื้อไปซื้อให้ลูกกินด้วยนะ"
 โจวชะงักเซ็งอ้าว "อ้าว มันโตเป็นควายขนาดนี้แล้ว ไม่ให้มันไปซื้อเองละมี๊"
 "ก็อั๊วจะให้ลื้อไปซื้อนี่ จะทำไมห๊ะ"
 โจวยิ้มแหยๆ "ไม่ทำไมหรอก ซื้อก็ซื้อจ้ะ"
 โจวหันมาค้อนตงฉิน ก่อนจะเดินออกไปอย่างไม่สบอารมณ์ กิมท้อนั่งพัดยิ้มๆ สบายใจได้แกล้งโจวตงฉินหน้าเครียดคิดไม่ตก
 ลายไทเอาข้าวต้มมัดที่ไปซื้อมาจากบ้านช่อม่วง มาให้ฟองดาว เพราะรู้ว่าฟองดาวชอบกิน แล้วฟองดาวก็เอามาจัดใส่จานให้แจ่มใสและช่อม่วงได้กิน ช่อม่วงก้มลงมองข้าวต้มมัดในถาดก็ชะงัก เอ๊ะ  ช่อม่วงหยิบข้าวต้มมัดขึ้นมาดู อย่างรู้สึกคุ้นตา ก่อนจะถามฟองดาวว่าไปซื้อมาจากที่ไหน
 ฟองดาวอึกอัก ไม่รู้จะตอบยังไงดี เลยอ้างไปว่าซื้อมาจากตลาด ช่อม่วงแกะใบตองแล้วลองกิน แล้วก็นึกได้ว่านี่ต้องเป็นของที่บ้านเธอแน่ๆ ช่อม่วงบอกว่านี่คือข้าวต้มมัดยายแช่ม เธอจำได้แม่น แจ่มใสสงสัยว่ารู้ได้ยังไง ช่อม่วงอ้างว่าเธอซื้อกินบ่อยๆ แต่ก็แปลกใจเพราะไม่เคยเห็นขายในตลาดแถวนี้ ฟองดาวรีบตัดบทชวนกินต่อ ฟองดาวกินข้าวต้มมัดไป ยิ้มไปมีความสุขจัง
 โจวตัดสินใจจะแยกตงฉินจากฟองดาว ด้วยการมาขอความช่วยเหลือจากคู่กัดอย่างรื่นรมย์ ให้พูดให้ช่อม่วงยอมมาเป็นแฟนกับตงฉิน เพื่อตงฉินจะได้เลิกจีบฟองดาว รื่นรมย์ขำท้องแข็ง
 "นี่แกเอาหัวแม่ก้อยเท้าคิดเหรอห๊ะ ถ้าเกิดยัยช่อมันเป็นแฟน กับลูกชายแก มันก็คงแต่งงานตามใจยายมันไปแล้วล่ะ"
 "แต่แผนของฉันมันไม่ได้ลงเอยอย่างนั้น เพราะเธอต้องบอกให้หนูช่อสลัดรักไอ้ตงซะ จากนั้นฉันก็จะให้หนูย้งยี้มาดามอกไอ้ตงแทน แล้วสุดท้าย ไอ้ตงกับหนูย้งยี้ก็จะได้ลงเอยกันไง"
 "นี่แกเป็นพ่อภาษาอะไรห๊ะไอ้โจว แทนที่ลูกแกรักใครจะรักด้วย แต่ดันมาหาทางกีดกัน คิดแผนตลบตะแลงสารพัด แกนึกถึงใจลูกแกบ้างรึเปล่าห๊ะ"
 "ก็เพราะฉันนึกถึงไอ้ตงไง ฉันถึงต้องคอยขัดขวางไม่ให้มันไปรักผู้หญิงคนนั้น จริงๆ คนอย่างฉันสมควรจะได้รางวัลพ่อดีเด่นซะด้วยซ้ำ"
 รื่นรมย์ทำเสียงล้อเลียน "หนอย พ่อดีเด่น"
 รื่นรมย์เสียงแข็ง "ถ้างั้นก็เชิญแกหาทางเอาเองแล้วกัน
 เพราะยังไงฉันก็ไม่มีทางร่วมมือกับแกแน่นอน"
 รื่นรมย์เดินออกไปอย่างไม่สนใจไยดี โจวมองตามเจ็บใจ
000000000000000000000.
 ที่ห้องนอน รื่นรมย์บอกช่อม่วงเรื่องที่โจวมาขอร้องเธอ ช่อม่วงสงสัยทำไมโจวต้องทำอย่างนั้น
 "จะทำไมล่ะ ก็เพราะไอ้โจวมันเห็นแก่เงินยัยย้งยี้นั่นน่ะสิ ถึงได้พยายามทำทุกอย่างให้ลูกชายมันได้กับยัยหมวยนั่น" รื่นรมย์บอก
 ช่อม่วงถอนหายใจ "เฮ้อ นึกแล้วก็สงสารไอ้ตงเหมือนกันนะแม่ ไหนจะโดนอาม่าบังคับให้แต่งงานกับช่อ ไหนจะโดนลุงโจวกีดกันไม่ให้รักคุณฟองดาว ไม่รู้จะอะไรกันนักกันหนา"
 "แน แน แน๊ อย่าบอกนะว่าแกเริ่มเห็นใจมันเข้าให้แล้ว ชอบมันแล้วล่ะสิ" รื่นรมย์ดักคอ
 "โห ไม่มีทางเลยแม่ ช่อกับไอ้ตง อย่างมากก็แค่ลดระดับจากศัตรูมาเป็นเพื่อนเท่านั้นแหละ ช่อก็แค่สงสารมันเฉยๆ"
 "แต่ความสงสารมันเป็นบ่อเกิดของความรักนะ"
 "ไม่จริง ทฤษฎีนี้ใช้กับช่อไม่ได้หรอก เพราะคนที่ช่อรักมีแค่พี่ลายไทคนเดียว"
 ช่อม่วงยิ้มปลื้มๆ รื่นรมย์มองยิ้มๆ
 "น้อยๆหน่อยแกน่ะ อย่าให้มันออกนอกหน้ามากนัก เดี๋ยวเค้าจะมองว่าแม่ให้ท้ายลูกไปจีบผู้ชาย"
 ช่อม่วงเข้าไปซบรื่นรมย์ "ช่อรู้อยู่แล้วแหละว่า ถ้าช่อรักใคร แม่ก็ต้องรักด้วยอยู่แล้ว เพราะแม่รักช่อจะตายไป จริงมั้ย"
 รื่นรมย์กอดช่อม่วงอย่างเอ็นดู
 สวนกล้วยลายไทในตอนเช้า ตงฉินเดินเข้ามาที่สวนกล้วย เห็นชาวบ้านยืนออกันเต็มไปหมดในมือถือถุงปุ๋ยกับกิ่งไม้ที่เฉาแล้วมาด้วย แต่ละคนสีหน้าไม่พอใจเอามากๆ ก็แปลกใจ ทันใดนั้นเอง ลายไทกับประมวลก็เดินเข้ามา ขณะที่ตงฉินรีบเดินมาสมทบ ชาวบ้านต่อว่าว่าปุ๋ยที่ลายไทให้ไป ทำให้ต้นไม้พวกเขาเฉาตายหมด
 ลายไทตกใจว่าเป็นไปได้ยังไง เพราะกว่าจะแจกจ่าย เขาต้องทดลองหลายครั้ง และเห็นว่าคุณภาพใช้ได้ถึงให้ไป แต่ชาวบ้านไม่ยอมฟัง ตงฉินก้มมองถุงปุ๋ยลองดมดู ก่อนจะสีหน้าเครียด บอกลายไทว่าเมื่อ 3-4 วันที่แล้ว เขาก็ได้กลิ่นคล้ายๆ น้ำมันจากถุงปุ๋ย แต่ไม่ได้เอะใจ และนึกได้ว่าเคยเจอคล้าวและลูกน้องเข้ามาในสวน และถือขวดน้ำมันมาด้วย
 ลายไท ประมวล ตงฉิน รีบไปที่บ้านคล้าว เพื่อถามเรื่อง แต่คล้าวไม่ยอมรับ อ้างว่าตงฉินคงจะตาฝาด ตงฉินกับประมวลโมโห จะเข้าไปเอาเรื่อง ห้อยกับโหน ตั้งการ์ดขู่  ลายไทรีบปราม ก่อนจะหันบอกคล้าวว่าไม่ยอมรับก็ไม่เป็นไร แต่ถ้ามีหลักฐานเมื่อไหร่ เขาไม่ปล่อยไว้แน่ แล้วลายไท ประมวล และตงฉินก็ออกไป คล้าว ห้อย โหน แอบยิ้มสะใจ
 สักพักตงฉินนึกอะไรขึ้นได้ หันกลับมา บอกว่าเขามีวิธีจับโจรแล้ว ในเมื่อคล้าวไม่ยอมรับ ก็ให้ไปบอกช่อม่วง คล้าวตกใจ แต่ทำเป็นทองไม่รู้ร้อน เชื่อว่าช่อม่วงไม่เชื่อคนงานตัดกล้วยหรอก ตงฉินย้อนคล้าว ว่าถึงช่อม่วงไม่เชื่อเขา แต่ก็ต้องเชื่อลายไทที่เป็นแฟนอยู่ดี และถ้าช่อม่วงรู้ขึ้นมาเมื่อไหร่ ก็คงเกลียดขี้หน้าคล้าวไปจนตาย
 คล้าวหน้าเสียชักกลัวขึ้นมาแล้ว เลยโพล่งยอมรับออกมา ว่าเอาน้ำมันไปใส่ปุ๋ยเอง ประมวลโมโหจะเข้าไปเอาเรื่อง ลายไทรีบห้ามประมวลไว้ คล้าวรีบขอโทษลายไท และขอร้องไม่ให้บอกช่อม่วง ลายไทบอกว่าคนที่คล้าวควรขอโทษ ไม่ใช่เขา แต่เป็นชาวบ้าน
 คล้าว ห้อย โหน ยกมือไหว้ชาวบ้านอย่างนอบน้อม
 "ฉันต้องขอโทษทุกคนด้วย ที่ทำให้ทุกคนเดือดร้อน แต่ไม่ต้องห่วงนะ ฉันยินดีรับผิดชอบชดใช้ค่าเสียหายให้ทุกคน"
 ตงฉิน ลายไท ประมวล แอบมองยิ้มๆ  ที่ทำให้คล้าวขอโทษชาวบ้านได้
 ตงฉินเล่าเรื่องให้ช่อม่วงฟัง ช่อม่วงโมโหสุดๆ จะไปจัดการคล้าว แต่ตงฉินเตือนไว้
 "เออๆ อยากไปก็ไป แต่ฉันเตือนไว้ก่อนนะว่า ถ้าพี่ลายไทของเธอรู้เข้าอาจจะไม่พอใจ แล้วเธอก็คงคะแนนตก หมดคราบกุลสตรีที่ตั้งใจจะเป็นในสายตาเขาก็ได้นะ"
 ช่อม่วงชะงัก หันมายิ้มแหยๆ " เออ จริงด้วยสิ งั้นฉันไม่ไปดีกว่า"
 ตงฉินถอนหายใจอย่างหนักใจ ช่อม่วงถามว่าเป็นอะไร ตงฉินบ่น
 "นี่ฉันชักไม่แน่ใจแล้วนะว่าแผนของเราจะได้ผลรึเปล่า รู้สึกเหมือนเราสองคนจะเหนื่อยฟรียังไงไม่รู้สิ"
 "ไม่หรอกมั้ง ตอนนี้ฉันก็ซี้กับคุณฟองดาวแล้วนะ ส่วนนายช่วยพี่ลายไทไว้ ต่อไปพี่ลายไทก็คงไว้ใจนายมากขึ้น"
 "แต่ตอนนี้ฉันมีปัญหาเข้ามาอีกแล้วน่ะสิ"
 "เรื่องลุงโจวใช่มั้ย"
 ตงฉินแปลกใจ "นี่เธอรู้เรื่องนี้แล้วเหรอ"
 "ใช่ ก็ลุงโจวไปหาแม่ฉันที่บ้าน ขอให้แม่ฉันร่วมมือกับเขา แต่ไม่ต้องห่วงนะ แม่ฉันไม่เอาด้วยอยู่แล้วล่ะ"
 ตงฉินเจ็บใจสุดๆ "เตี่ยนะเตี่ย นี่อยากให้ฉันเลิกจีบคุณฟองดาวถึงขนาดยอมไปขอให้แม่เธอช่วยเลยเหรอเนี่ย"
 "เอาน่า ยังไงนายก็มีฉันอยู่ทั้งคน ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ฉันนี่แหละจะอยู่ข้างนายเอง"
 ตงฉินชะงักหันมาสบตาช่อม่วง สองคนเผลอจ้องตากันโดยไม่รู้ตัวว่า ลึกๆ แล้วต่างคนต่างรู้สึกดีต่อกัน
 สักพักสองคนรู้สึกตัวก็ลุกพรวดขึ้นทันที ช่อม่วงรีบบอก
 "เอ่อ ฉันว่าฉันกลับบ้านก่อนดีกว่า ไว้พรุ่งนี้เจอกันนะ"
 ตงฉินเขินเหมือนกัน "อื้อๆ บ๊าย บาย"
 ช่อม่วงเดินออกไป แอบยิ้มโดยไม่รู้ตัว ตงฉินมองตามยิ้มๆ งงตัวเองเหมือนกันว่าเมื่อกี๊เป็นอะไร
จบตอน 9

มนต์รักข้าวต้มมัด 10  
 ช่อม่วงมาหาลายไทที่สวนกล้วย ลายไทบอกว่าตงฉินโทรมาลาป่วย ช่อม่วงร้อนใจด้วยความเป็นห่วงตงฉิน ลายไทมองช่อม่วงด้วยความแปลกใจ เพราะเห็นช่อม่วงเหม่อลอย ลายไทเรียกช่อม่วง ช่อม่วงชะงัก
 "เป็นอะไรรึเปล่าจ๊ะ ท่าทางน้องช่อดูไม่ค่อยสบายใจเลย เป็นห่วงนายชินเหรอ"
 ช่อม่วงลานแก้ตัวพัลวัน "บ้า พี่ลายไทพูดอะไรก็ไม่รู้ ช่อจะไปห่วงนายชินทำไมล่ะคะ  คนบ้านนี้ที่ช่อห่วงก็มีแต่พี่ลายไทคนเดียวเท่านั้น  อืม งั้นช่อไปก่อนนะคะ  ตั้งใจทำงานนะคะ"
 ช่อม่วงส่งจูบให้ลายไท ลายไทยิ้มรับแหยๆ ช่อม่วงโบกมือบ๊ายบาย ลายไทโบกมือตอบ ยิ้มเจื่อนๆ
 ช่อม่วงเดินมาที่รถ รู้สึกยังไม่หายร้อนใจ เป็นห่วงตงฉิน ตัดสินใจโทรไปถามอาการ เมื่อตงฉินเห็นว่าเป็นเบอร์ของช่อม่วงก็แปลกใจ ช่อม่วงเก๊กหน้า ทำเสียงเหมือนไม่ได้ห่วงอะไร
 "ได้ยินว่านายป่วยเหรอ"
 ตงฉินรีบระบายให้ช่อม่วงฟังอย่างอัดอั้นตันใจ
 "เปล่าหรอก ก็เตี่ยน่ะดิ  อยู่ๆก็นึกอยากซื้อเรือขึ้นมา เลยใช้ให้ฉันไปดูเรือให้ ฉันเลยต้องโทรไปลางาน โกหกพี่มวลว่าป่วย"
 ช่อม่วงโล่งอก "โถ่ ฉันก็ห่วงแทบแย่"
 ตงฉินชะงักแปลกใจ ช่อม่วงรู้ตัวก็รีบกลบเกลื่อน
 "เปล่าๆ นายไม่เป็นไรก็ดีแล้ว แต่เสร็จธุระแล้วก็อย่าลืมมาจัดการเรื่องของฉันล่ะ"
 ตงฉินตอบรับเซ็งๆ  "เออๆ เธอเองก็อย่าลืมหยอดคุณฟองดาวให้ฉันละกัน  ฉันว่าสถานการณ์ของฉันตอนนี้ดูไม่ปลอดภัยเท่าไหร่ ยังไงเราต้องรีบทำให้สองคนนั้นมาเป็นแฟนเราให้เร็วที่สุด ก่อนที่เตี่ยฉันจะฟ้องอาม่าเรื่องคุณฟองดาวซะก่อน"
 ช่อม่วงหน้าเครียดขึ้นมาทันที แต่ก็โล่งใจเมื่อรู้ว่าตงฉินไม่ได้ป่วย
 รถของตงฉินขับมาจอดที่ท่าเรือ  สักพักตงฉินเปิดประตูลงมายืนที่ท่าเรือ เห็นว่ามีเรือไฟเบอร์ลำขนาดกลางจอดอยู่ โดยที่บนเรือมีคนขับเรือ และชาย2คน นั่งอยู่บนเรือ ตงฉินเลยเดินเข้าไปหา
 "เอ่อ นี่เรืออาเจ๊กเล้งรึเปล่าครับ"
 ชาย2คนที่นั่งอยู่บนเรือพยักหน้ารับ ตงฉินเดินขึ้นเรือ ทันใดนั้นเอง ชายคนหนึ่งก็ปรบมือ แปะๆ จากนั้นคนขับเรือก็ออกเรือทันที ตงฉินมองงงๆ
 "จะไปไหนกันเหรอครับ"
 ทันใดนั้นเอง ชายทั้งสองคนหันมา เห็นว่าคนหนึ่งคือ ย้งยี้ปลอมตัวเป็นผู้ชาย ส่วนอีกคนคือดอกท้อ ปลอมตัวเป็นผู้ชายเหมือนกัน ย้งยี้ยิ้มหน้าบาน
 "เซอร์ไพรซ์"
 ตงฉินสะดุ้งโหยงตกใจมากๆ ย้งยี้โผเข้ากอดแขนตงฉินดีใจ
 "ใช่ค่ะ พอดีอาเจ็กเล้งเป็นเพื่อนอาป๊าของย้งยี้เองแหละ ย้งยี้ก็เลยอาสาพาต่งต๊งมาดูเรือไง"
 ย้งยี้กอดแขนตงฉินสีหน้ามีความสุขมากๆ ตงฉินเอามือกุมขมับ ซวยจริงวันนี้ พอนึกขึ้นได้ก็รีบหยิบโทรศัพท์มือถือมากดแมสเสสหาช่อม่วง โดยไม่ให้ย้งยี้รู้ ช่อม่วงนั่งตีขิมอยู่ที่บ้านของฟองดาว กดดูข้อความเห็นเป็นข้อความว่า "ช่วยด้วย ย้งยี้กำลังพาขึ้นเรือไปเกาะเกร็ด" ช่อม่วงชะงักตกใจ คิดหาวิธีช่วยตงฉิน เห็นแจ่มใสหลับอยู่ เลยรีบคว้ากระเป๋าถือ เดินออกจากบ้านฟองดาวไปทันที
 ย้งยี้และดอกท้อพาตงฉินมาที่บ้านไม้ริมน้ำ และโกหกว่าเป็นบ้านของอาเจ๊กเล้ง ดอกท้อเดินเข้ามาในครัว แอบใส่ยาเทลงในแก้วน้ำส้มเพื่อให้ตงฉินดื่ม ย้งยี้พยายามหลอกล่อให้ตงฉินดื่มน้ำส้ม แต่ตงฉินไม่ไว้ใจ พยายามหลีกเลี่ยงทุกวิถีทาง เร่งถามว่าเมื่อไหร่อาเจ๊กเล้งจะมาสักที ย้งยี้บ่ายเบี่ยงบอกอีกสักพักก็มาถึงแล้ว  ย้งยี้คิดว่าปล่อยไว้อย่างนี้สงสัยจะชวด เลยต้องใช้ไม้ตาย
 "เอ่อ ต่งต๊งคะ ย้งยี้ขอโทษนะคะ"
 ตงฉินงง "ทำไมเหรอครับ"
 "เอ่อ คือว่า ย้งยี้ ย้งยี้  ย้งยี้รอไม่ไหวจริงๆค่ะ"
 ทันใดนั้นเองดอกท้อโผล่มาด้านข้าง จับตงฉินบีบปาก  ตงฉินตกใจสุดขีด ย้งยี้ยกแก้วน้ำส้มมากรอกปากตงฉิน เอือกๆๆ ตงฉินผลักทั้งสองคนออกไป  ย้งยี้เซไปชนเก้าอี้ ส่วนดอกท้อเซไปชนผนังก้มจ้ำเบ้า
 "คุณทำแบบนี้ทำไมห๊ะ"
 "ก็ต่งต๊งไม่ยอมดื่มน้ำส้มซักทีนี่ ย้งยี้อุตส่าห์วางยาไว้ ถ้าต่งต๊งไม่ดื่ม แผนของย้งยี้ก็ไม่สำเร็จสิ"
 "อ๋อ นี่แสดงว่าคุณร่วมมือกับเตี่ยผม หลอกผมมาปู้ยี่ปู้ยำที่นี่ใช่มั้ย"
 "ใช่  ก็ต่งต๊งอยากเล่นตัวทำไมล่ะ คนอย่างย้งยี้ถ้าอยากได้อะไรแล้ว ย้งยี้ต้องทำทุกอย่างเพื่อให้ได้มา"
 "ผมล่ะเชื่อคุณจริงๆเลย"
 ตงฉินลุกออกไป  แต่ทันใดนั้นเอง ตงฉินก็วูบหลับลงกับพื้น ย้งยี้กับดอกท้อรีบมาดู  ย้งยี้สะกิดตงฉิน เมื่อเห็นตงฉินไม่ตอบรับก็ดีใจ ทั้งสองช่วยกันลากตงฉินเข้าไปในห้องนอน
 ดอกท้อเดินออกมาหน้าบ้าน หัวเราะคิกคักสีหน้ามีความสุขมากๆ ทันใดนั้นเองที่หน้าบ้านก็มีเรือขายก๋วยเตี๋ยวเรือแล่นเข้ามา ดอกท้อหิวพอดีรีบเรียกก๋วยต๋วยเรือ เมื่อเรือแล่นเข้ามาจอดที่ท่า  ดอกท้อก็ต้องตกใจเมื่อเห็นช่อม่วง ช่อม่วงเดินเข้ามาเอาเรื่องดอกท้อ รู้ว่าตงฉินต้องอยู่ในบ้านแน่ๆ รีบรุดเดินเข้าไป แต่ดอกท้อห้ามไว้
 ช่อม่วงยิ่งร้อนใจ รีบเดินเข้าไป ดอกท้อดึงเสื้อช่อม่วงไว้ ช่อม่วงพยายามแกะมือดอกท้อออก ยื้อยุดกันอยู่นาน ดอกท้อเองก็ไม่ยอมปล่อยง่าย ช่อม่วงแกะมือดอกท้อออกเต็มแรง ดอกท้อเซ หงายหลังตกน้ำตูม ช่อม่วงรีบวิ่งเข้าไปในบ้านไม้ทันที
 ย้งยี้ในชุดเสื้อคลุมสุดเซ็กซี่ กำลังปลดเสื้อออก ขณะที่ใกล้ๆ เห็นกล้องวีดีโอ ตั้งอัดอยู่เป็นไฟแดงแว๊บๆ
 ทันใดนั้นเอง ประตูก็เปิดพรวดเข้ามา  ย้งยี้ตกใจ หันขวั่บเห็นช่อม่วงยืนหน้าง้ำด้วยความแค้น
 "หนอย เธอกล้ารังแกว่าที่สามีชั้นเหรอห๊ะ"
 ย้งยี้อึกอักทำอะไรไม่ถูก ช่อม่วงรีบเข้าไปดูตงฉิน ย้งยี้เข้าไปจิกผมช่อม่วงออกมา และรีบเข้าไปขวางตงฉินไว้ ช่อม่วงบอกให้ย้งยี้หลบแต่ย้งยี้กลับไล่ช่อม่วง และบอกว่าเธอกับตงกำลังจะมีความสุขกัน
 "ต๊าย หน้าด้านหลอกผู้ชายมามอมยา ยังจะมาว่ามีความสุขกันอีก หลบไปนะ ไม่งั้นจะหาว่าไม่เตือน"
 ย้งยี้เข้าไปตบหน้าช่อม่วง ช่อม่วงกำหมัดแน่นก่อนจะเสยคางย้งยี้เต็มหมัด ย้งยี้หน้าหงาย ลงไปสลบกองกับพื้น ช่อม่วงรีบเรียกตงฉินแต่ตงฉินไม่รู้สึกตัว ช่อม่วงตัดสินใจ ตบหน้าตงฉิน ซ้ายขวา เต็มฉาดและแล้วตงฉินก็ค่อยฟื้นขึ้น สีหน้าเบลอๆ ช่อม่วงยิ้มออกมาด้วยความดีใจ ก่อนจะรีบพยุงตงฉินออกจากห้อง
 โจวคุยโทรศัพท์สีหน้าตกใจสุดๆ
 "ว่าไงนะ หนูช่อเหรอไปช่วยไอ้ตง"
 กิมท้อนั่งอยู่ใกล้ๆ โดยมีจั๊บคอยพัดวีให้ หันขวั่บ
 "เกิดอะไรขึ้นห๊ะอาโจว"
 โจวตกใจวางสาย อ้ำอึ้งไม่รู้จะตอบยังไง กิมท้อหน้าเหี้ยม
 "บอกอั๊วมาซิว่ามันเกิดอะไรขึ้น อาหนูช่อไปช่วยอาตงทำไม"
 โจวอึกอักหน้าเสีย
000000000000
 ที่โรงงานข้าวต้มมัด แช่มชื่นคุยโทรศัพท์สีหน้าตกใจ ขณะที่รื่นรมย์  และแป้น กำลังนั่งทำข้าวต้มมัด
 "ห๊ะ ว่าไงนะกิมท้อ ยัยช่อน่ะเหรอมีเรื่องกับย้งยี้ ได้ๆ ฉันจะไปเดี๋ยวนี้แหละ"
 แช่มชื่นวางสายหันไปทางแป้น บอกให้ไปด้วยกันเดี๋ยวนี้ รื่นรมย์หันมาถามด้วยความสนใจ
 "รื่นรมย์ เกิดเรื่องอะไรเหรอแม่ ยัยช่อมันเป็นอะไร แล้วไปเกี่ยวอะไรกับยัยย้งยี้"
 แช่มชื่นอึกอักไม่รู้จะอธิบายยังไงดี
 "เอ่อ ช่างเถอะน่า แกคุมคนงานไปเถอะ เดี๋ยวฉันมา"
 แช่มชื่นกับแป้นรีบเดินออกไป รื่นรมย์มองตามรู้สึกกังวลมากๆ
 โจวนั่งคุกเข่าหน้าป้ายบรรพชน ขณะที่กิมท้อยืนด่า โจวพยายามแก้ตัวบอกว่าแค่วางแผนให้ย้งยี้กับตงฉินอยู่ด้วยกันสองคนเฉยๆ แต่ไม่คิดว่าย้งยี้จะมอมยาแล้วปล้ำตงฉิน แต่กิมท้อไม่ฟังบอกยังไงโจวก็ผิดอยู่ดี กิมท้อสั่งให้โจวตบปากตัวเองแรงๆ  โจวจำใจตบหน้าตัวเอง แรงขึ้น เบ้หน้าจะร้องไห้ ทันใดนั้นเอง แช่มชื่นกับแป้นเดินเข้ามา ตกใจ กิมท้อเห็นแช่มชื่นก็ยิ้มรับ ทันใดนั้นเสียงรื่นรมย์ก็ดังขึ้น
 "ตายซะเถอะ ไอ้โจว"
 ทุกคนหันขวั่บไป เจอรื่นรมย์เลิ่กแขนเสื้อทำหน้าเหี้ยม  จากนั้นรื่นรมย์ก็วิ่งเข้ามาบีบคอโจว ทุกคนพยายามห้ามแต่รื่นรมย์ไม่ฟัง
 "ไม่ แม่ ฉันเคยเตือนมันแล้วว่าอย่าให้เห็นว่ายัยหมวยย้งยี้มาทำอะไรยัยช่อ ไม่งั้นฉันไม่ปล่อยมันไว้แน่"
 "แต่ยัยช่อไม่เป็นอะไรนะรื่น"
 "ไม่จริง ก็แม่พูดเองว่ายัยช่อมีเรื่องกับยัยย้งยี้"
 "ไม่ใช่นะฮะ อารื่น คนที่มีเรื่องกับยัยย้งยี้คืออาตงต่างหาก"
 รื่นรมย์ชะงัก หยุดบีบคอโจว โจวไอแค่กๆๆๆ  ช่อม่วงเดินออกมา
 "จริงจ้ะแม่ ช่อไม่ได้เป็นอะไรซะหน่อย ไอ้ตงต่างหากที่โดนยัยย้งยี้มอมยาเอา ช่อเป็นคนไปช่วยมันมาเองเลย"
 ช่อม่วงจูงมือรื่นรมย์กลับบ้าน  แช่มชื่นกับกิมท้อส่งยิ้มให้กัน เหมือนรู้กันว่าอะไรๆ กำลังจะลงเอยด้วยดี แป้นยกมือไหว้กิมท้อแล้วรีบเดินตามไป กิมท้อมองตามมีความสุข
 ตงฉินมาหาช่อม่วงที่บ้านของฟองดาว พร้อมกับดอกกุหลาบ 1 ดอก เป็นการขอบคุณที่ช่อม่วงช่วยไว้เรื่องย้งยี้ ช่อม่วงแอบเขิน แต่ทำเฉไฉให้ตงฉินรีบไปทำงาน
 "รู้แล้วน่า  ฉันกำลังจะไปเดี๋ยวนี้แหละ  แต่เดี๋ยวก่อน ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว ขอเห็นหน้าคุณฟองดาวอีกนิดนึงละกัน"
 ช่อม่วงผละ ออก ให้ตงฉินชะโงกหน้าเข้าไปดูในบ้าน ตงฉินเห็นฟองดาวนั่งอยู่  ตงฉินยิ้มปลื้มๆ
 "ไปละๆ ไว้ค่อยเจอกันนะ"
 ตงฉินขึ้นรถขับออกไป ช่อม่วงมองตามงงๆ  แต่มองดูดอกกุหลาบยิ้มๆ แอบเขินเหมือนกัน
จบตอน 10

มนต์รักข้าวต้มมัด 11  
 ตงฉินเห็นว่าทำยังไงๆ ลายไทก็ไม่สนใจช่อม่วงเสียที น่าจะเป็นที่รูปลักษณ์แต่งตัวอย่างกับแม่ค้าขายข้าวต้มมัดอยู่ตลอดเวลานี่แหละ ตงฉินเลยพาช่อม่วงไปแปลงโฉม เปลี่ยนเสื้อผ้าใหม่ พร้อมกับพาไปร้านทำผมด้วย ขณะที่ตงฉินกำลังนั่งกินโดนัทรออยู่ สักพักช่อม่วงเดินเข้ามา ในชุดใหม่ ผมที่เซ็ตมาอย่างสวยงาม ตงฉินชะงักหันมามองช่อม่วงดูสวยแปลกตามากๆ ถึงกับสำลักโดนัทกันเลยทีเดียว
 ช่อม่วงทำหน้างงๆ "เฮ้ย นี่มันแย่ขนาดนั้นเลยเหรอห๊ะ"
 "มันไม่ได้แย่หรอก"
 ช่อม่วงยิ้มปลื้มหลงตัวเอง "งั้นก็แปลว่าสวยมาก"
 ตงฉินเอามะเหงกเคาะหัวช่อม่วงไปหนึ่งที ช่อม่วงเอามือกุมหน้าผากมุ่ยหน้า
 "นี่แน่ะ อยากเป็นผู้หญิงที่ดูน่ารัก ก็หัดหลงตัวเองให้มัยน้อยๆหน่อย  ผู้หญิงสวยๆเขาไม่มีใครชื่นชมตัวเองอย่างเธอหรอก"
 "อ้าวเหรอ ถ้างั้นก็" ช่อม่วงเก๊กท่าเขินอายเหมือนสาวเรียบร้อยดูกระแดะมากๆ
 "คือ อว่าช่อไม่ได้สวยอะไรเลยค่ะ แต่งอย่างนี้ดูธรรมดาจะตายไป ปกติช่อแต่งตัวแบบนี้นอนซะด้วยซ้ำ"
 ตงฉินเอาหัวเขกมะเหงกช่อม่วงอีกที "นี่ก็เยอะไป ผู้หญิงที่ไหนแต่งตัวเซ็ตผมอย่างนี้ตอนนอนบ้าง หัดทำอะไรให้มันดูธรรมชาติๆหน่อยได้มั้ย"
 ช่อม่วงหงุดหงิด เอามือเขกมะเหงกตงฉินคืนบ้าง
 "นี่แน่ะ ก็ฉันทำได้แค่นี้แหละ จะเอายังไงห๊ะ"
 ตงฉินกุมหัวชักโมโห "อ้าว นี่ฉันอุตส่าห์ช่วยเธอนะ จะมาเขกหัวฉันทำไม"
 "ก็นายไม่ได้ช่วยดีๆ นี่ แต่นายทำ อย่างนี้ด้วย"
 ตงฉินเอามือกุมหัวตัวเอง ชักโมโหเหมือนกัน "หนอย ทำคุณบูชาโทษ ฉันไม่น่าหลวมตัวมาช่วยเธอเลย"
 "ช่วยไม่ได้ อยากโง่มาช่วยเองทำไม"
 "โห พูดอย่างนี้ใช่มั้ย งั้นจะทำอะไรก็เชิญเลย ฉันไม่ยุ่งแล้ว"
 ตงฉินหันหลังขวั่บ เดินออกไปเลย ช่อม่วงมองตามหน้าเหวอ
 "เฮ้ย ไอ้ตง โกรธจริงเหรอวะ  ไอ้บ้านี่ ตัวโตยังกะกว่าควายแต่ใจเท่าสิวมด"
 ช่อม่วงเดินตามตงฉินไป ตงฉินรีบเดินหนีด้วยความรำคาญ
 ช่อม่วงมานั่งรอที่บ้านลายไท กะให้ลายไทเห็นตัวเองน่ารัก แต่รอเท่าไหร่ ลายไทก็ยังไม่กลับมาเสียที เพราะลายไทมีนัดเดทกับฟองดาว พอลายไทกลับมา ก็เห็นช่อม่วงนอนหลับอยู่ที่โซฟาบ้านลายไท เห็นว่าหัวเหอยุ่งหมดเลย เลยเข้าไปปลุก ช่อม่วงตกใจตื่น เห็นลายไทก็เด้งพรวด หันไปเห็นตัวเองในกระจก ก็ตกใจ ที่สภาพหัวเหอยุ่ง เสื้อผ้ายับ
 "อ๊ายยยย ผมยุ่งหมดเลย อุตส่าห์ไปเซ็ตตั้งนาน โอ๊ย ชุดก็ยับหมดเลย"
 ลายไทมองช่อม่วงงงๆ"มีอะไรเหรอน้องช่อ"
 ช่อม่วงพูดแบบลืมตัว "ก็ช่อตั้งใจไปทำสวยมาอวดพี่ลายไท เอ่อ..ค่ะ"
 ลายไทถอนหายใจเอือมๆ "เฮ้อ น้องช่อเป็นแบบเดิมก็น่ารักอยู่แล้วนี่ ไม่เห็นต้องทำอะไรให้ยุ่งยากเลย"
 ช่อม่วงหันขวั่บสีหน้าดีใจ "จริงเหรอคะพี่ลายไท ช่อน่ารักอยู่แล้วจริงๆเหรอ"
 "ก็จริงน่ะสิ พี่ว่าน้องช่อกลับบ้านเถอะ ค่ำแล้ว เดี๋ยวคุณยายจะถามหา"
 ช่อม่วงลุกขึ้นสีหน้ามีความสุข ที่เห็นลายไทชม
 "ก็ได้ค่ะ ถ้างั้นช่อไปก่อนนะคะ ฝันดีนะคะพี่ลายไท" ช่อม่วงส่งจูบ
 ลายไทยิ้มรับ ช่อม่วงยิ้มปลื้มๆ เดินออกไป ลายไทนั่งลง มองกล่องขนมของฟองดาวที่ทำเอง เอามาให้เขา สีหน้ามีความสุข เสียงดนตรีไทยคลอเบาๆ
0000000000000000000000000000
 แช่มชื่นกับกิมท้อวางแผนจะให้ช่อม่วงกับตงฉินสนิทกันมากขึ้นไปอีก เลยให้ตงฉินแกล้งมาส่งกิมท้อที่บ้านแช่มชื่น และให้ช่อม่วงไปส่งข้าวต้มมัดที่นครนายก โดยให้ตงฉินไปเป็นเพื่อน โดยวางแผนขังรื่นรมย์ไว้ในห้อง ตงฉินกับช่อม่วงมองหน้ากันอึกอัก พูดไม่ออก จะปฏิเสธก็ไม่ได้ จำใจต้องไปด้วยกัน
 ในรถ ช่อม่วงกำลังขับรถ ตงฉินนั่งข้างๆ หงุดหงิด ฮึดฮัด
 "เพราะเธอคนเดียวอยู่ๆไปรับปากยายแช่มทำไมก็ไม่รู้ ดูซิ แทนที่จะไปบ้านคุณฟองดาว  แต่กลายเป็นว่าต้องไปส่งข้าวต้มมัดอะไรเนี่ย เสียเวลาจริงๆเลย"
 ช่อม่วงหันมาหงุดหงิดไม่แพ้กัน "หุบปากไปเลยนะไอ้ตง แล้วใครให้นายสาระแนพาอาม่ามาที่บ้านฉันห๊ะ ถ้านายไม่มาเราก็ไม่ต้องออกมาด้วยกันอย่างนี้หรอก"
 "ฉันต้องมาเพราะฉันปฏิเสธอาม่าไม่ได้ คิดว่าฉันอยากมานักรึไงห๊ะ"
 "ฉันต้องไปก็เพราะปฏิเสธยายไม่ได้เหมือนกันนั่นแหละ"
 "ดูซิ ตั้งนครนายก ไปถึงเมื่อไหร่จะขอดูหน้ากำนันสันทัดของเธอก่อนเลย แถวบ้านไม่มีข้าวต้มมัดกินรึไง ถึงต้องมาสั่งตั้งไกลขนาดนี้"
 ตงฉินนั่งกอดอกอย่างไม่สบอารมณ์
 แช่มชื่นกับกิมท้อ นั่งกินข้าวต้มมัดกันสีหน้าร่าเริง รื่นรมย์ที่หลุดออกมาจากห้องได้แล้ว ก็ย่างสามขุมเข้ามาตั้งท่าจะเอาเรื่องมากๆ เรียกแช่มชื่นเสียดัง แช่มชื่นกับกิมท้อกิมท้อชะงักหันไปเห็นรื่นรมย์เดินเข้ามา กิมท้อเห็นท่าทางรื่นรมย์ชักหวั่นๆเหมือนกัน แช่มชื่นทำใจดีสู้เสือ ยังยิ้มได้ชวนรื่นรมย์กินข้าวต้มมัด แต่รื่นรมย์ไม่กิน ถามหาช่อม่วง พอรู้ว่าช่อม่วงไปส่งข้าวต้มมัดก็ตงฉินก็เดาเรื่องออกว่าทำไมถึงถูกขัง เลยโวยวายใหญ่
 แช่มชื่นอึ้งไป ก่อนจะโวยกลับอ้างว่าเธอเป็นแม่ ย่อมใหญ่กว่า รื่นรมย์สงบลง แต่บอกว่า เธอจะประท้วงไม่ช่วยขายข้าวต้มมัดแล้ว รื่นรมย์สะบัดหน้าเดินออกไป กิมท้อหน้าเจื่อน บอกแช่มชื่น
 "จะว่าไป อาโจวมันก็คิดถูกเหมือนกันนะฮะที่ไม่แต่งงานกับอาหนูรื่น ถ้าอั๊วมีสะใภ้ดุอย่างกับเสืออย่างนี้ อั๊วคงซี้แหงไปนานแล้วนะฮะอาคุณพี่แช่ม"
 ตงฉินกับช่อม่วงนั่งหน้างอกันมาในรถ แต่แล้วก็ต้องตกใจ เมื่อจู่ๆรถเกิดน้ำมันหมดในที่เปลี่ยว ทั้งคู่เลยต้องออกเดินกันไปเรื่อยๆ หวังเจอปั๊มน้ำมัน ปากตงฉินก็บ่นที่ช่อม่วงไม่รอบคอบ เช็คน้ำมันรถให้ดี ช่อม่วงโวยกลับ บอกว่าเพราะตงฉินเอาแต่นอนหลับ ไม่ช่วยดูน้ำมัน ดูทาง ทั้งคู่ทนไม่ไหว เลยเถียง ไล่ตีกันใหญ่ สุดท้ายช่อม่วงเซถลาตกลงข้างทาง ตงฉินตกใจ หันไปดู เห็นช่อม่วงนั่งก้นจ้ำเบ้าอยู่ข้างทางก็ตกใจ
 สุดท้ายช่อม่วงก็ขาเจ็บ ต้องขี่หลังตงฉิน เห็นหน้าตงฉินดูเหนื่อยล้ามากๆ บ่นที่วันนี้เป็นวันซวย ทันใดนั้นเอง รถกระบะก็ขับเข้ามา สองคนได้ยินเสียงรถก็ชะงัก หันไปพร้อมกัน ดีใจใหญ่ที่จะได้เติมน้ำมันกลับบ้านกันเสียที
 ภารกิจการจับคู่ให้ช่อม่วงกับตงฉินยังไม่สิ้นสุด วันต่อมา แช่มชื่นก็เดินเข้ามาหาช่อม่วง บอกว่าเธอไปจับสลากที่ห้างสรรพสินค้ามาแล้วได้รางวัลตั๋วเครื่องบินพร้อมที่พักที่ภูเก็ตฟรี 3 วัน 2 คืน ก็เลยเอามาให้ ช่อม่วงรับตั๋วเครื่องบินจากแช่มชื่นมาด้วยสีหน้าดีใจแล้วงงว่าทำไมตั๋วมีแค่ 1 ใบ ไปคนเดียวเธอก็ไม่ไปดีกว่า แช่มชื่นรีบบอก
 "ไม่ไปไม่ได้นะช่อ เพราะยายไปรับของเค้ามาแล้ว ถ้าเกิดไม่มีใครไป ยายจะต้องถูกปรับเงิน แล้วยังถูกยกเลิกบัตรลดราคาอีกด้วย ช่อไปเถอะ ไหนๆยายก็ตั้งใจเอามาให้ช่อแล้วนะ"
 "แต่ช่อว่ามันแปลกๆนะจ๊ะยาย มีที่ไหน ไม่ยอมไปแล้วมาปรับเงิน แถมยังยกเลิกบัตรลดราคาอีก ช่อว่าเขาคงขู่ไปอย่างนั้นเองล่ะจ้ะ"
 "เขาไม่ได้ขู่หรอก เพื่อนยายเคยโดนมาแล้ว ยายว่าช่อไปเที่ยวเถอะนะ ไปเปิดหูเปิดตาพักผ่อนซะบ้าง พักนี้ยายเห็นช่อเหนื่อยๆ สงสัยจะเป็นเพราะทำงานหนัก"
 ช่อม่วงจะปฏิเสธอีก แต่แช่มชื่นเห็นท่าไม่ดี รีบสวมวิญญาณดาราใหญ่ เล่นละครบทโศกตบตาหลานสาว
 "หรือว่าช่อยังคิดว่ายายไม่หวังดีกับช่อ ใช่สิ ตอนนี้ยายคงเป็นยายใจร้าย ที่คอยแต่รังแกหลานในสายตาช่อไปแล้ว ถ้างั้นช่อไม่ต้องไปก็ได้ ถือว่าเราไม่ได้คุยเรื่องนี้เลยก็แล้วกัน"
 แช่มชื่นจะเดินออกไป ช่อม่วงชักรู้สึกผิดยอมไปแล้ว
 ด้านตงฉินก็ได้ตั๋วเครื่องบินมาจากกิมท้อเหมือนกัน กิมท้ออ้างว่าไปสัมมนาผู้ค้าข้าวที่ภูเก็ตตงฉินรับมางงๆ ว่าทำไมต้องไปวันนี้และเดี๋ยวนี้ด้วย แต่ไม่ทันได้ถามอะไร อาม่ากิมท้อก็ไล่อย่างเดียวเลย ตงฉินรู้สึกแปลกๆ เลยโทรหาช่อม่วง รู้ว่าช่อม่วงจะไปภูเก็ตเหมือนกัน เลยรู้ว่าต้องเป็นแผนแน่ๆ ทั้งคู่เลยวางแผนจะตลกแผนกลับ ในโอกาสที่ไม่อยู่บ้าน จะถือโอกาสให้จีบฟองดาวและลายไทได้อย่างเต็มที่
จบตอน11

มนต์รักข้าวต้มมัด 12
 ตงฉินให้ช่อม่วงพาฟองดาวมาที่ห้างสรรพสินค้า แล้วเขาก็จะพาลายไทมาเหมือนกัน จากนั้นก็จะสลับคู่ แต่ขณะที่ทั้งคู่สามารถพาทั้งฟองดาวและลายไทมาได้ กำลังจะสลับกัน โดยบอกให้ทั้งคู่นั่งรอก่อนนั้น ตงฉินกับช่อม่วงก็ต้องมาเจอกับกิมท้อ และแช่มชี่นที่เดินมาเที่ยวห้างพอดี ทำให้กิมท้อและแช่มชื่นรู้ว่าทั้งคู่ไม่ได้ไปต่างจังหวัดตามที่พวกเธอตั้งใจไว้
 ขณะที่ฟองดาวเดินหาช่อม่วง เธอก็พบกับลายไทเข้าบังเอิญ ทั้งคู่ทั้งตกใจทั้งดีใจที่ได้เจอกัน เลยลืมลายไทและช่อม่วงไปเสียสนิท ได้เที่ยวด้วยกันอย่างสุขใจ
 กิมท้อและแช่มชื่นเรียกช่อม่วงและตงฉินมาเทศนายกใหญ่ ช่อม่วงเถียงแช่มชื่น
 "ก็ช่อไม่อยากไปกับไอ้ตงนี่จ๊ะยาย คนที่ช่ออยากไปเที่ยวด้วย คือพี่ลายไทต่างหาก"
 "อ๋อ เพราะอย่างนี้แกก็เลยตลบหลังยาย ด้วยการแอบหนีมาเจอลายไท แล้วปล่อยให้อีแก่ที่บ้านหลงดีใจอยู่คนเดียวใช่มั้ยห๊ะ" แช่มชื่นดุ
 "ก็ถ้ายายไม่วางแผนหลอกให้ช่อไปภูเก็ตกับไอ้ตง ช่อก็ไม่ทำอย่างนี้หรอกจ้ะ"  
 กิมท้อหันมาด่าตงฉินอย่างสุดเหวี่ยง "ลื้อว่าใครวางแผนหลอกลื้อห๊ะ"
 "ไม่ใช่ผมครับอาม่า ทางโน้นต่างหาก" ตงฉินชี้ไปทางช่อม่วง
 กิมท้อสะอึก ป่อย แล้วหันมาด่าอาตง
 "อั๊วรู้น่า ว่าลื้อก็อยากเถียงอั๊วอย่างนี้เหมือนกัน แล้วทำไมห๊ะ ไปเที่ยวกันสองคน มันไม่ดีตรงไหน ถ้าอาม่าอายุเท่าลื้อ อาม่าคงดีใจตายที่ได้ไปเที่ยวกับคนที่อาม่ารัก"
 "แต่คนอย่างยัยช่อมันน่าไปด้วยมั้ยล่ะครับอาม่า" ตงฉินมุ่ยหน้า
 ช่อม่วงได้ยินหันมา "เฮ้ย ไอ้ตง พูดอย่างนี้หมายความว่าไงห๊ะ"
 "ก็มันจริงมั้ยล่ะ ให้ไปภูเก็ตกับเธอสู้ฉันไปติดเกาะร้างคนเดียว ยังมีความสุขกว่าเลย" ตงฉินลอยหน้า
 ช่อม่วงเลื่อนเก้าอี้เข้ามาใกล้ๆ ตงฉินจ้องหน้าเอาเรื่อง
 "ทำไมห๊ะ  ไปกับฉันแล้วมันเป็นยังไง พูดมาดีๆ นะ"
 แช่มชื่นกับกิมท้อมองหน้ากัน รีบเบรคทั้งคู่กันที
 "พอๆๆ หยุดได้แล้ว เฮ้อ เธอสองคนนี่มันอะไรกันนักกันหนาห๊ะ เมื่อกี๊ยังเห็นร่วมมือกันตบตายายกับอาม่าอยู่เลย เผลอแป๊บเดียว กัดกันอีกแล้ว" แช่มชื่นค้อนใส่
 ช่อม่วงหน้าคว่ำ "ก็คนมันไม่ชอบกันนี่จ๊ะยาย ช่อก็บอกยายมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว แต่ยายก็ไม่ฟังช่อซักที"
 ตงฉินเสริม "ใช่ครับอาม่า  ยังไงเราสองคนก็ยืนยันว่าเรารักกันไม่ได้แน่ๆ ให้ตายยังไงก็รักไม่ได้ จริงๆนะครับ"
 กิมท้อหงุดหงิด คิดหาทางยุติปัญหา
 "ก็ได้ ในเมื่อลื้อสองคนยืนยันว่าลื้อรักกันไม่ได้จริงๆ งั้นอั๊วมีเรื่องจะขอเป็นครั้งสุดท้าย แล้วอั๊วจะไม่ขออะไรอีกเลย"
 ตงฉินกับช่อม่วงหันขวั่บด้วยความสนใจว่าอะไร กิมท้อยิ้มบอก
 "อั๊วจะขอให้ลื้อสองคน ควงกันไปงานวันเกิดครบรอบแซยิดของอั๊ว แล้วหลังจากนั้นพวกลื้อจะเป็นยังไงก็แล้วแต่พวกลื้อแล้วกัน"
 แชมชื่นหันขวั่บไปทางกิมท้อสีหน้างงๆ ตงฉินกับช่อม่วง สีหน้าตื่นเต้นดีใจมากๆ
 กิมท้อกับแช่มชื่นเดินออกไปจากร้าน ตงฉินกับช่อม่วงเดินตามมา สักพักตงฉินก็นึกอะไรขึ้นได้ ตกใจหน้าเสีย ว่าต่างคนต่างลืมฟองดาวและลายไทเอาไว้ที่ห้าง ทั้งคู่รีบวิ่งออกไปทันที
 แช่มชื่นกลับมาถึงบ้านก็กิมท้อ ว่าเรื่องที่พูดกับช่อม่วงและตงฉินหมายความว่ายังไง กิมท้อยิ้มเจ้าเล่ห์ บอกว่าในวันงานเลี้ยงแซยิดเธอ เด็กสองคนควงกันมาในงานเธอจะถือโอกาสประกาศบนเวทีว่าจะให้สองคนแต่งงานกัน เธอเชื่อว่าคนกตัญญูอย่างช่อม่วงและตงฉิน ต้องยอมแน่ๆ หากจะเห็นเธอต้องชักแหง่กๆ ต่อหน้า หากเกิดการปฏิเสธขึ้น แช่มชื่นกับกิมท้อ ยิ้มให้กันอย่างมีความสุข โดยไม่รู้ว่ารื่นรมย์แอบได้ยินอยู่
00000000000000000000000
 ช่อม่วงเดินเข้ามาหน้าบ้าน รื่นรมย์รีบเดินเข้ามาดักไว้ แล้วดึงแขนช่อม่วงไปหลบยืนที่มุมหนึ่ง บอกว่าเธอได้ยินแช่มชื่นคุยกับกิมท้อ บอกว่าจะหลอกให้ช่อม่วงกับตงฉิน ควงกันไปงานแซยิด แล้วอาม่ากิมท้อจะประกาศงานแต่งงานของช่อกับตงฉินในงานนี้เลย ช่อม่วงชะงักด้วยอาการตกใจ รีบหาแผนการรับมือทันที   
 ในห้องนอนตงฉิน ตงฉินกำลังถอดเสื้อผ้านุ่งผ้าเช็ดตัวแทน ทันใดนั้นเอง ช่อม่วงก็โผล่มาตรงหน้าต่างห้องนอนตงฉิน
 "ไอ้ตง!"
 ตงฉินตกใจหันขวั่บมาทันที  รีบคว้าเสื้อมาปิดตัวเอง
 "เธอเข้ามาทำไม ถ้าคิดจะทำอะไรฉันก็ฝันไปเลยนะว่าฉันจะยอมเธอง่ายๆ ฉันลูกมีพ่อมีอาม่านะเว้ย"
 ช่อม่วงผลักหน้าตงฉินด้วยความหมั่นไส้ "ทุเรศ!! นายคิดว่าฉันจะทำอะไรนายลงรึไง   ใส่เสื้อผ้าให้เรียบร้อยเดี๋ยวนี้เลยไป เรามีเรื่องจะต้องคุยกัน"
 ตงฉินรีบใส่กางเกง ใส่เสื้อ ตาก็มองช่อม่วงอย่างไม่ไว้ใจ พอใส่เสื้อผ้าเสร็จ ช่อม่วงก็เล่าเรื่องให้ฟัง ทั้งคู่พยายามช่วยกันหาทางให้ลายไทและฟองดาวใจอ่อนได้โดยเร็ว
 วันรุ่งขึ้น ช่อม่วงแกล้งบีบน้ำตา วิ่งไปหาลายไท จังหวะนั้นเอง โหนเดินเข้ามาพอดี เห็นช่อม่วงกับลายไทคุยกันก็แอบฟัง ช่อม่วงร่ำไห้ บอกว่ายายเธอจะบังคับให้ควงตงฉินไปงานวันเกิดแซยิดกิมท้อ แล้วจะถือโอกาสมัดมือชกเธอให้แต่งงานกับตงฉิน คราวนี้ลายไทต้องช่วยเธอด้วยการแต่งงานกับเธอจริงๆแล้ว ลายไทชะงัก แทบไม่เชื่อหูตัวเอง ร้องเสียงหลง ช่อม่วงรู้ตัวก็รีบเปลี่ยน พูดใหม่ทันที
 "หรือถ้าพี่ลายไทไม่อยากแต่ง พี่ลายไทก็ต้องไปประกาศตัวเป็นแฟนช่อต่อหน้าทุกคนในงานแล้วค้านยายกับอาม่ากิมท้อไม่ให้บังคับช่อแต่งงานเด็ดขาด พี่ลายไททำเพื่อช่อได้มั้ยคะ"
 ลายไทเครียดจัด ชักจะไปกันใหญ่แล้ว ช่อม่วงมองลายไทตาแป๋ว ขอความเห็นใจสุดๆ โหนยิ้มร้าย ได้ข่าวไปบอกนายแล้วเว้ย
 โหนบอกคล้าวว่าลายไทกับช่อม่วงไม่ได้เป็นแฟนกันจริงๆ คล้าวสีหน้าตื่นเต้นดีใจสุดๆ
 "ในเมื่อน้องช่อไม่อยากแต่งงานกับไอ้กร๊วกนั่นอยู่แล้ว ข้านี่แหละ จะไปประกาศความเป็นเจ้าของน้องช่อ ฉีกหน้ามันเอง คราวนี้แหละ จะได้รู้กันซักทีว่าไผเป็นไผ"
 "แล้วเขาจะยอมให้ลูกพี่เข้าไปในงานเหรอ"
 คล้าวชะงัก ชักเห็นด้วย "เอ้อ จริงด้วยสิ  เฮ้ย แต่ข้าไม่กลัวหรอก ระดับพี่คล้าวน่ะ อยากได้อะไร ใครก็ขัดขวางไม่ได้เว้ย"
 คล้าวยิ้มพิมพ์ใจ สดใสซาบซ่า ดีใจที่ช่อม่วงยังไม่มีเจ้าของ และก็ไม่ได้อยากแต่งงานกับตงฉินด้วย
 ทางด้านช่อม่วง ก็ชวนฟองดาวออกไปทานข้าวข้างนอก แล้วทำทีบังเอิญเจอกับตงฉิน เลยเรียกให้มานั่งด้วยกัน สักพักช่อม่วงแกล้งทำเป็นนึกขึ้นได้ว่าลืมโทรศัพท์ในรถ ขอตัวไปเอาก่อน ช่อม่วงลุกออกไป
 ตงฉินยิ้มให้ฟองดาว  แอบเขินม้วนต้วน แฮ่
 ระหว่างที่รอช่อม่วงกลับมา ทันใดนั้นเอง ช่อม่วงในคราบช่อม่วงคนเดิม ในคราบนางมารช่อม่วง หน้าตาดูเมาเหมือนหมา ก็เดินกอดขวดเหล้าเข้ามาในร้าน ทำเป็นเมาแล้วโวยวายที่ว่าที่คู่หมั้นอย่างตงฉิน แอบพาผู้หญิงอื่นมากินข้าว แล้วเลยอาละวาดพังข้าวของและทำร้ายตงฉิน ทำให้ตงฉินดูน่าสงสาร ฟองดาวหน้าเจื่อนทำอะไรไม่ถูก ตงฉินถูกช่อม่วงทำร้ายจริงจังจนทนไม่ไหว อุ้มช่อม่วงพาดบ่าเดินออกไปจากร้านทันที ฟองดาวยืนอึ้ง ทำอะไรไม่ถูก
 ตงฉินโมโหที่ช่อม่วงทำร้ายเขาจริง ช่อม่วงบอกว่าถ้าไม่อย่างนั้น ก็ไม่สมจริง และฟองดาวก็จะไม่ยอมเชื่อ ช่อม่วงบอกตงฉินให้รีบกลับเข้าไปในร้าน แล้วเธอจะไปเปลี่ยนเสื้อผ้าแล้วตามเข้าไป
 ฟองดาวนั่งเครียดอยู่ที่โต๊ะอาหาร ตงฉินเดินเซเข้ามาสีหน้ามึนๆ เอามือกุมหัวด้วย คนในร้านหันมามองกันใหญ่ ตงฉินยิ้มรับอย่างอายๆ แล้วเดินไปที่โต๊ะฟองดาว ฟองดาวเห็นตงฉินก็รีบเข้ามาดูทันทีว่าเป็นยังไงบ้าง ผู้หญิงคนนั้นเป็นใครถึงต้องทำขนาดนี้ ตงฉินบอกว่าคนนี้คือคนที่อาม่าเขาจะบังคับให้แต่งงานด้วย
 "อ๋อ คนนี้นี่เองที่มะม่วงพูดถึง" ฟองดาวร้องอ๋อ
 ตงฉินแปลกใจ "นี่ยัยมะม่วงเล่าให้คุณฟังแล้วเหรอครับ"
 ฟองดาวยิ้มเจื่อนๆ "ค่ะ ฉันได้ยินจากมะม่วงมานิดหน่อยค่ะ เพิ่งเห็นตัวจริงเมื่อกี๊นี่เอง"
 "ผมไม่อยากแต่งงานกับเค้าเลยครับ ก็อย่างที่คุณเห็นแหละครับ ผู้หญิงคนนี้วันๆไม่ทำอะไร มีแต่ดื่มเหล้า แล้วก็อาละวาดพาลไปเรื่อย เมื่อก่อนได้ยินว่าเจ้าชู้มากๆ  แต่ไม่คิดว่าผมจะจ่อคิวเป็นคนที่11เลย เฮ้อ...นึกแล้วก็เศร้านะครับ ทำไมชีวิตผมต้องมาเจออะไรอย่างนี้ด้วยก็ไม่รู้"
 ฟองดาวมองตงฉินด้วยความสงสาร  แล้วหยิบผ้าเช็ดหน้าขึ้นมา ยื่นให้ตงฉินเช็ดหน้าเช็ดตาที่เลอะเทอะ แล้วบอกว่าถ้าไม่อยากแต่งก็ควรคุยกับอาม่าอีกที ตงฉินตีหน้าเศร้าว่าเขาพยายามแล้ว แต่ก็ไม่สามารถทำร้ายจิตใจอาม่าได้
 ทันใดนั้นเอง ช่อม่วงในคราบมะม่วงก็เดินเข้ามา ทำทีเป็นเพิ่งเห็นสภาพตงฉินแล้วตกใจ ว่าเกิดอะไรขึ้น ฟองดาวเล่าให้เหตุการณ์ให้ฟัง ช่อม่วงทำหน้าสงสารตงฉินมากๆ เล่นละครทำเป็นจะร้องไห้
 "โถ พี่ตงของมะม่วง ทำไมถึงได้น่าสงสารอย่างนี้นะ  นี่ถ้ามีใครซักคนยอมเป็นแฟนพี่ตง ก็คงไม่ต้องเจออะไรอย่างนี้ นี่ขนาดยังไม่แต่งงาน เขายังทำกับพี่ตงได้ ถ้าแต่งงานไปชีวิตพี่ตงคงหาความสุขไม่ได้อีกแล้วแน่เลย"
 ตงฉินหยิบทิชชู่ยื่นให้ช่อม่วง "ช่างเถอะมะม่วง พี่เองยอมรับในชะตากรรมของพี่แล้ว อะไรจะเกิดก็คงต้องให้มันเกิด"
 "แต่พี่ตงเป็นคนดี ไม่สมควรเจอผู้หญิงอย่างนี้เลยนะ"
 "แล้วมะม่วงจะให้พี่ทำยังไง ในเมื่อเราขัดอาม่าไม่ได้ พี่ก็คงต้องยอมก้มหน้ารับกรรม"
 ช่อม่วงโผเข้ากอดตงฉิน "โถ พี่ตงผู้น่าสงสาร"
 ฟองดาวมองสองพี่น้องปลอมๆ ด้วยความเห็นใจ
 ที่สะพานริมน้ำ ช่อม่วงกับตงฉินยกน้ำขึ้นดื่มอั้กๆๆ แล้วคุยกันอย่างสบายใจ
 "ในที่สุด แผนของเราก็สำเร็จซักที ที่เหลือก็มีแค่รอให้ถึงงานแซยิด แล้วเราก็แค่ล้มแผนของอาม่ากับยาย จากนั้นเราก็จะเป็นอิสระจากกันในที่สุด"
 "ฮ่าๆๆๆ ตั้งแต่ฉันรู้จักกับเธอมา มีครั้งนี้นี่แหละ ที่ฉันว่าเธอดูนิสัยดีที่สุดแล้ว"
 ช่อม่วงชะงักเอ๊ะยังไง ตงฉินรีบเปลี่ยนเรื่อง
 "เอาน่า ยังไงตอนนี้เธอก็กลายเป็นฮีโร่ของฉันไปแล้ว ไว้ถ้าฉันไม่ต้องแต่งงานกับเธอจริงๆ แล้วฉันเดินหน้าจีบคุณฟองดาวติด ฉันจะเลี้ยงไอติมเธอแล้วกัน"
 "โห ช่วยแทบตาย เลี้ยงแค่ไอติม นายนี่ไม่คิดจะลงทุนเลยรึไง"
 "ก็เธอจะมาอยากได้อะไรจากฉัน อีกหน่อยเธอได้เป็นแฟนพี่ลายไทของเธอ จะกินไอติมทั้งร้านเขาก็เหมาให้เธอได้"
 "จริงด้วยสิ เฮ้อ วันนี้เป็นวันที่ฉันมีความสุขจริงๆ เลย อะไรจะดีไปกว่าการไม่ต้องแต่งงานกับนาย"
 "นั่นสิ  ขอแค่เราสองคนไม่ต้องแต่งงานกัน โลกนี้ก็ดูน่าอยู่ขึ้นอีกเยอะ"
 ตงฉินกับช่อม่วงยิ้มละไม ดูมีความสุขม๊ากมาก
จบตอน12

เครดิต : www.oknation.net/blog/lakorn
   
 
ความคิดเห็น


.: ต้องการแสดงความคิดเห็น กรุณาบันทึกความคิดเห็นของคุณลงบนแบบฟอร์มข้างล่างนี้ ขอบคุณค่ะ :.
ละครปัจจุบันตอนล่าสุด
(ตอนอื่น ๆ)
ตอนที่ 9 - 12
ละครที่ฉายอยู่ปัจจุบัน
จามอง ยอดหญิงผู้พิทักษ์แผ่นดิน (3)
ซอนต๊อก มหาราชินีสามแผ่นดิน (15)
ร่วมแสดงความคิดเห็น
* ชื่อ :  
    
อีเมล์ :  
    
* รายละเอียด :  
  

ใส่ข้อมูลได้อีก ตัวอักษร
 
* ใส่ค่าตามภาพ :  
  
 
 
SABUYJAISHOP ผู้ให้บริการทางการตลาดออนไลน์ สำหรับร้านค้าหรือผู้ประกอบการ ที่ต้องการนำเสนอสินค้า โฆษณา ประชาสัมพันธ์ร้านค้า หรือสินค้าในร้าน โดยเรามีเครื่องมือที่จะช่วยอำนวยความสะดวกในการเปิดร้านค้า โฆษณาสินค้า และระบบการสั่งซื้อสินค้าไว้พร้อมสรรพแล้ว สำหรับผู้ที่ต้องการช่องทางในการทำธุรกิจขายสินค้าออนไลน์